Dag van vertrek en aankomst in China / Beijing

Dag van vertrek en aankomst in China.


Zaterdag 16 juli met Janneke, Marieke en Robbert naar Bussum vertrokken om daar Angela op te pikken voor onze grote reis naar China.


In Bussum samen nog even een broodje gegeten en daarna op naar Schiphol. Op Schiphol gelijk onze bagage afgeleverd en samen nog even wat gedronken om vervolgens afscheid te nemen. Vlot door de douane en daarna de Starbucks opgezocht voor een Cappucino met uitzicht op Patty Brard en Tycho Gernandt. Wat een knappert die Patty.


Om 18.15 gingen we boarden voor onze eerste etappe naar Kopenhagen. Al om 20.00 uur daar aangekomen en om 20.30 boarden voor de lange vlucht naar Beijing. Op rij 30 zaten we precies in de midden met enorm veel beenruimte direct achter de plus klasse in economy, maar beter dan plus. Goed geregeld door Angela. De nachtvlucht was zoals verwacht hoe dan ook geen pretje. Slapen in een vliegtuig wil ons beide niet lukken. Wat films en video´s kijken en lang hangen.


Zondagochtend 17 juli 12.00 uur lokale tijd aangekomen in Beijing. Ook hier ging het snel. De douane ging soepel en de backpacks hadden we vrijwel direct. Op zoek naar onze chauffeur die ons naar het Citycourt Hotel in Beijing moest brengen. Ook uitgekeken naar een hoog blonde danseres met haar partner, maar deze helaas niet gespot. De chauffeur stond keurig in de rij met veel collega´s met een bordje met Jan van Leuveren erop. Nog even geld gepind en in de luxe VW gestapt. Een ritje naar het centrum van Beijing is bijzonder. Rechts inhalen, gebruik maken van de vluchtstrook en passagiers uitlasten op de snelweg is normaal. De hutong is duidelijk niet ingericht op modern verkeer, maar hij wist ons uiteindelijk toch schadevrij voor de deur af te leveren in het 2e rondje (de eerste keer te ver doorgereden en terug kan hier niet).


Om 14.00 uur ingechecked in het hotel en kamer 1003 in gebruik genomen. Niet heel bijzonder, maar ruim voldoende. De stekkers passen hier gewoon in het stopcontact en ook gelijk maar het e.e.a. laten opladen. Wijzelf konden ook wel een oplaadbeurt gebruiken, maar ondanks dat na wat appen met het thuisfront toch het centrum maar opgezocht. De metro was niet heel ver lopen en de juiste lijn was ook snel gevonden. Wel even wennen aan al het Chinees. Tussen de Prada’s, Cartiers, Rolexen en nog veel meer van dat, een barretje binnen gelopen en een Belgisch biertje met een taartje genuttigd, dat taartje hadden we niet zelf besteld, maar werd ongevraagd aan onze bestelling toegevoegd. Smaakte wel goed. Hier wel normale prijzen, maar rond de hutong is alles spotgoedkoop. We hadden een adresje voor een erg goede Pekingeend doorgekregen van Cynthia en ook dat hadden we snel gevonden. Helaas ging het daarna niet meer zo snel. Het adresje is kennelijk breder gedeeld, want we hebben een uur moeten wachten op een tafel (lastig, want ze roepen de nummers door in het Chinees en alle niet Chinezen hadden het moeilijk / beetje meekijken op het beeldscherm deed gelukkig wonderen). Uiteindelijk aan tafel hebben we met handen en voeten besteld en na nog eens een uur wachten eindelijk onze eend op tafel. Keurig in plakjes met pannenkoekjes, rouwkost, suiker en een zoet sausje aangeboden. Vervolgens mag je proberen om het allemaal met 2 stokjes te bereiden en weg te krijgen. Het personeel en een paar overige gasten zagen er de humor wel van in. Wij ook wel. Voor ongeveer 2 tientjes totaal ons buikje rond en weer terug naar het hotel.


De metro kenden we inmiddels, maar bij het gewenste eindstation een andere uitgang genomen dan de ingang op de heenweg en het was ook nog eens donker geworden. Met GPS en een telefoon die zonder internet nog wist waar we waren uiteindelijk de weg naar het hotel weer gevonden. Een hutong bij donker is ook echt donker. Er is niet veel straatverlichting, maar de route is geklukkig eenvoudig.


In het hotel gevraagd naar de excursie van morgen richting De Muur. De receptionist nam hiervoor contact op met de organisatie en drukte al vrij snel Angela de telefoon in handen. Tot onze grote opluchting kwamen zij met de wens om het te verplaatsen naar een dag later. Wij enorm opgelucht, want nu kunnen we morgen een beetje uitslapen en een er een rustig dagje bijkomen van maken. We maken het vandaag niet te laat. Een nacht doorhalen ga je echt wel merken.


maandag 18 juli 2016
Verboden stad


Vandaag optijd opgestaan en genoten van ons eerste ontbijt op de binnenplaats van het hotel. We kregen geroosterd brood met ananas, aardbeienjam, ei en spek. Daarbij werden we ook nog in het Chinees toegezongen door één van de andere gasten. Ze had het waarschijnlijk niet in de gaten, maar het klonk wel mooi of misschien beter, apart. Na het ontbijt ons klaar gemaakt voor een dagje Verboden Stad. De metro brengt je hier werkelijk overal voor slechts ongeveer 0,40 euro pp. Op het juiste station uitgestapt, maar eerst even de verkeerde kant opgelopen. Gelukkig een agent die Engels verstond en ons de weg heeft gewezen. Eerst in de rij voor een controle en daarna door naar het Plein van de hemelse vrede met daaraan de ingang van De Verboden Stad. Mao overzag het allemaal en we konden vlot doorlopen naar de eerste paleizen.


Het is duidelijk dat De Verboden Stad niet meer verboden is. Er is al een toegangsmaximum ingesteld van 80.000 mensen per dag en dat hebben ze vandaag waarschijnlijk weer gehaald. Voor ongeveer 10 euro konden we samen door naar de rest van De Stad. We kwamen er al snel achter dat het complex enorm groot is. Misschien is het wel even groot als de complete grachtengordel in Amsterdam. We hebben heel veel gezien, maar zeker niet alles. Het mooiste gedeelte is het achterste deel met de tuinen. Echt schitterend! Nog apart entree betaald voor een klokkenmuseum, maar dat viel een beetje tegen. Wel een gelegenheid om één van de paleizen aan de binnenkant te bewonderen. De overige zijn volledig gesloten of slechts door ramen te bewonderen.


Opvallend is de impact van alle bezoekers op het zandsteen en de bomen in De Stad. Ga zo door en veel zal niet meer bestaan over x jaar. Restaureren is één, maar onderhouden is twee. Chinezen genoeg!


Wat verder opvalt is het behoorlijk beperkte aantal westerse bezoekers en dan ben je al snel zelf een bezienswaardigheid. Sommige mensen maken zo onopvallend mogelijk foto´s van je, maar er zijn er ook die vriendelijk vragen of ze met je op de foto mogen. Geen probleem! Nu nog zonder handtekening.


Aan de achterkant De Stad verlaten en via een hutong naar de binnenstad gewandeld. Onderweg nog wat fris gehaald en in het centrum zelf een tijdje op een bankje naar het verkeer gekeken. Een bezienswaardigheid op zich. Verkeersregels zijn hier om van af te wijken of ze zijn er gewoon niet. Een zebrapad is een plek waar voetgangers worden geacht zich met de nodige doodsverachting tussen auto´s, brommers, bussen, fietsers, e.d. door te manouvreren. Wij zijn er gelukkig best goed in.


Opnieuw een door Cynthia aanbevolen restaurant opgezocht. Deze bevond zich boven de Apple Store. Grandma´s was nog niet open, maar we kregen een nummer en konden op krukjes wachten. Na ongeveer 15 minuten werden de eerste nummers omgeroepen en wij en de rest stormden richting ingang. Ons nummer zat er echt bij. We hadden het niet verstaan, maar we hadden goed gegokt. Aan tafel gevraagd om een Engelstalige munukaart en 5 gerechten en een liter sap besteld.


Met 5 gerechten hadden we veel teveel. 3 Was al ruim voldoende geweest. Toch iets anders dan Tapas. De soep bestond uit een volle pan soep en de rest was ook voor 4. Heerlijk gegeten en de complimenten van een oudere mevrouw voor de wijze waarop wij het eten met stokjes onder de knie hadden.


Rond 8.30 weer in het hotel. Gecommuniceerd met het thuisfront en Paul en Cynthia elders in China, gedouched en wat wasjes gedaan. Klaar voor morgen De Muur.


Welterusten!