Chillen
Blijf op de hoogte en volg Jan en Angela
29 Juli 2016 | China, Yangshuo
Chillen Vrijdag 29 juli
Onze laatste dag in Yangshuo en besloten om deze dag zo weinig mogelijk te doen. Allereerst hebben we een beetje uitgeslapen om vervolgens heerlijk van ons ontbijt te genieten. Het hotel is een beetje een Nederlands, Belgische enclave, waardoor je al snel met elkaar in gesprek komt. Voor een keertje best leuk. Wat ervaringen over China en vakanties in het algemeen uitwisselen, wat lullen over Nederland, het thuisfront, uiteraard het dansen van Angela en het feit dat ze in september nog een keer naar China gaat (dan gaat mama mee) om het WK showdance te dansen in Chengdu.
Met een bijna gepensioneerd echtpaar uit Meppel, uiteraard bekend met Cor van der Stroet, afgesproken om even verderop een bak Cappuccino te gaan drinken. Zij gaan altijd op fietsvakantie en hebben nu voor het eerst ook buiten Europa hun fietsen meegenomen. Ook wel nodig met hun bijna 2 meter, want dat gaat echt niet werken op een Chinees mountainbike-je. Wij zijn klein en kunnen hier best uit de voeten met de fietsen uit het hok bij het hotel.
Ons verblijf bij de gemoedelijke koffiecorner duurde uiteindelijk wat langer dan verwacht als gevolg van stroomuitval, waardoor de cappuccino wat langer op zich liet wachten. Al kletsend de tijd met hen doorgekomen en ondertussen kwam er ook nog een vrouwtje met een waterbuffel voorbij die het dier in het grachtje aan de overkant liet badderen. Het beest genoot met volle teugen en dat moest natuurlijk vereeuwigd worden, waarop het vrouwtje gelijk om “money” vroeg. Dat doen we natuurlijk niet, maar we wilden haar wel wat te drinken aanbieden, maar dat wilde ze net. Nou dan niet.
Ons gezelschap is uiteindelijk verder gefietst en wij gezien onze “plannen” uiteraard weer terug naar het hotel. Het was al weer bijna lunchtijd, dus dat kwam mooi uit.
Na de lunch 3 potjes pool biljart gedaan. 3-0 Voor .... tadaaa. Zelfs deze bezigheid was gezien de hitte al bijna teveel gevraagd, dus maar snel weer in de schaduw op het terras. Wat gekletst met de oudste zoon van een gezin uit Antwerpen. Leuke “gast”. Zijn vader dacht daar iets anders over, want ze waren hem ’s middags kwijt geraakt en wilden al bijna de politie inschakelen. Via een Nederlandse restaurateur in Yangshuo is hij uiteindelijk heelhuids weer bij het hotel bezorgd. Komt wel goed met die jongen.
Nog een drankje, nog een beetje kletsen en het is al weer bijna tijd voor het avondeten. Het terras stroomde weer vol en het eten werd weer besteld. Wij gingen voor de lasagne. Dit bleek uit de diepvries gekomen te zijn en tot 2 keer toe niet goed verwarmd. De 3e keer was prima en we hebben de schaal bijna leeg gegeten. Onder het eten uiteraard al weer aan de klets met een ander stel uit Nederland en zij hadden een komkommersalade besteld. In deze salade was echter ook een peper verwerkt. Ze is nu, een dag later, waarschijnlijk nog steeds aan het bijkomen. We hebben haar bedankt vor het feit dat zij als eerste had geproefd. Bij onze lasagne zat namelijk dezelfde salade.
Na het eten nog wat doorgekletst en een drankje genomen en vervolgens onze kamer weer opgezocht. In de hal onze grote vriend spin nog even op de gevoelige plaat gelegd en klaar maken voor ons vertrek van morgen naar Ping’an, waar we boven in de bergen en tussen de rijstvelden zullen gaan vertoeven.
Onze grote vriend spin had besloten om op onze kamer te komen buurten, want dat doen vrienden soms, maar Angela zat niet op deze visite te wachten. Er zat niets anders op dan Angela uit haar lijden te verlossen door de spin met één ferme klap met een slipper naar de spinnenhemel te helpen. Sorry spin!
De wekker op 07:15 uur gezet en de oogjes gesloten.
Onze laatste dag in Yangshuo en besloten om deze dag zo weinig mogelijk te doen. Allereerst hebben we een beetje uitgeslapen om vervolgens heerlijk van ons ontbijt te genieten. Het hotel is een beetje een Nederlands, Belgische enclave, waardoor je al snel met elkaar in gesprek komt. Voor een keertje best leuk. Wat ervaringen over China en vakanties in het algemeen uitwisselen, wat lullen over Nederland, het thuisfront, uiteraard het dansen van Angela en het feit dat ze in september nog een keer naar China gaat (dan gaat mama mee) om het WK showdance te dansen in Chengdu.
Met een bijna gepensioneerd echtpaar uit Meppel, uiteraard bekend met Cor van der Stroet, afgesproken om even verderop een bak Cappuccino te gaan drinken. Zij gaan altijd op fietsvakantie en hebben nu voor het eerst ook buiten Europa hun fietsen meegenomen. Ook wel nodig met hun bijna 2 meter, want dat gaat echt niet werken op een Chinees mountainbike-je. Wij zijn klein en kunnen hier best uit de voeten met de fietsen uit het hok bij het hotel.
Ons verblijf bij de gemoedelijke koffiecorner duurde uiteindelijk wat langer dan verwacht als gevolg van stroomuitval, waardoor de cappuccino wat langer op zich liet wachten. Al kletsend de tijd met hen doorgekomen en ondertussen kwam er ook nog een vrouwtje met een waterbuffel voorbij die het dier in het grachtje aan de overkant liet badderen. Het beest genoot met volle teugen en dat moest natuurlijk vereeuwigd worden, waarop het vrouwtje gelijk om “money” vroeg. Dat doen we natuurlijk niet, maar we wilden haar wel wat te drinken aanbieden, maar dat wilde ze net. Nou dan niet.
Ons gezelschap is uiteindelijk verder gefietst en wij gezien onze “plannen” uiteraard weer terug naar het hotel. Het was al weer bijna lunchtijd, dus dat kwam mooi uit.
Na de lunch 3 potjes pool biljart gedaan. 3-0 Voor .... tadaaa. Zelfs deze bezigheid was gezien de hitte al bijna teveel gevraagd, dus maar snel weer in de schaduw op het terras. Wat gekletst met de oudste zoon van een gezin uit Antwerpen. Leuke “gast”. Zijn vader dacht daar iets anders over, want ze waren hem ’s middags kwijt geraakt en wilden al bijna de politie inschakelen. Via een Nederlandse restaurateur in Yangshuo is hij uiteindelijk heelhuids weer bij het hotel bezorgd. Komt wel goed met die jongen.
Nog een drankje, nog een beetje kletsen en het is al weer bijna tijd voor het avondeten. Het terras stroomde weer vol en het eten werd weer besteld. Wij gingen voor de lasagne. Dit bleek uit de diepvries gekomen te zijn en tot 2 keer toe niet goed verwarmd. De 3e keer was prima en we hebben de schaal bijna leeg gegeten. Onder het eten uiteraard al weer aan de klets met een ander stel uit Nederland en zij hadden een komkommersalade besteld. In deze salade was echter ook een peper verwerkt. Ze is nu, een dag later, waarschijnlijk nog steeds aan het bijkomen. We hebben haar bedankt vor het feit dat zij als eerste had geproefd. Bij onze lasagne zat namelijk dezelfde salade.
Na het eten nog wat doorgekletst en een drankje genomen en vervolgens onze kamer weer opgezocht. In de hal onze grote vriend spin nog even op de gevoelige plaat gelegd en klaar maken voor ons vertrek van morgen naar Ping’an, waar we boven in de bergen en tussen de rijstvelden zullen gaan vertoeven.
Onze grote vriend spin had besloten om op onze kamer te komen buurten, want dat doen vrienden soms, maar Angela zat niet op deze visite te wachten. Er zat niets anders op dan Angela uit haar lijden te verlossen door de spin met één ferme klap met een slipper naar de spinnenhemel te helpen. Sorry spin!
De wekker op 07:15 uur gezet en de oogjes gesloten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
