Trein, trein, trein en hotpot in Chengdu.
Blijf op de hoogte en volg Jan en Angela
25 Juli 2016 | China, Chengdu
Trein, trein, trein en hotpot in Chengdu. Maandag 25 juli
Gisteravond uiteindelijk met 2,5 uur vertraging met de trein vertrokken uit Xi´an. Mogelijk dat dit werd veroorzaakt door het zware onweer, maar dat zullen we nooit weten. Er wordt sowieso weinig omgeroepen en wanneer dit gebeurt, ook nog eens uitsluitend in het Chinees.
Al wachtende in contact gekomen met een Fransman uit de buurt van Straatsburg (een echte Europeaan) die nu een aantal jaren op een Chinees tropisch eiland woonde en samen met een vriendin door China trok. Zijn Engels was gelukkig heel behoorlijk, want veel verder dan begroeten en kort kennis maken komen wij niet in het Frans. Gekletst over de Chinese taal, Nederland, de EU, het Nederlands elftal in Bern en nog veel meer, maar uiteindelijk weet ik hun namen al niet meer.
Nog voor de trein vertrok ging het licht uit en werd een ieder verzocht om te gaan slapen. Op het stapelbed (2 x 3 hoog) ons eigen bedje klaar gemaakt, de oordopjes in, het rolkussen onder het hoofd en proberen te slapen in een constant claxonerende trein. Uiteindelijk is het ons met horten en stoten, soms letterlijk, gelukt om zo af en toe echt te slapen. Door de keiharde bodem ging je lichaam pijn doen en werd je daardoor wakker. Ten opzichte van een vliegtuigstoel wint dit bed het echter wel.
Toen het licht werd, kwam er beetje bij beetje steeds meer leven in de trein, maar echt reden om op te staan was er niet. Er valt simpelweg niet veel te beleven. Voldoende tijd om even een blog te typen (de vorige), een paar kruiswoordpuzzeltjes op te lossen, een paar broodjes op te eten en het sanitair te bezoeken. Voor dat laatste moet je het reukorgaan en enige vorm van smetvrees volledig uitschakelen. Het is geen normale toilet, maar een gat in de grond. Het is eigenlijk best smerig, maar as je mot, dan mot je.
In vergelijking met de hogesnelheidstrein is deze trein een boemeltje of beter een boemel, want hij is bijna een km lang. Hortend en stotend langs sloppenwijken, weilanden, schitterende berglandschappen, aftandse stations en regelmatig torenhoge appartementencomplexen in aanbouw. Er gebeurt heel veel in China, maar opruimen kunnen ze nog niet zo goed. Onze Franse medepassagier leerde ons dat de discipline in China ver te zoeken is. Er is zo hier en daar wel discipline, maar dat komt omdat de doodstraf hier nog bestaat. De contrasten zijn in ieder geval enorm. Iedereen gelijk vanuit het communisme gaat niet bepaald op.
Uiteindelijk na 21 uur en 15 minuten station Chengdu gehaald. Het is 17:00 uur geworden in plaats van de oorspronkelijke 11:45 uur. Een totale vertraging van 5 uur en 15 minuten. Een taxi hadden we razendsnel gevonden en ook deze chauffeur had haast. Ook hier geldt het recht van de sterkste.
Nog voor 18:00 uur waren we bij Holly’s Hostel waar we een keurige 2 persoons kamer hebben betrokken. Douchen!!!! Je ruikt jezelf niet meer en dat is maar goed ook. Heerlijk opgefrisd zijn we naar een restaurant om de hoek gegaan, waar je de aanbevolen hotpot kunt krijgen. Dit is een soort fondue, waarbij wij per persoon 2 fondue potten hadden, waarvan de één gevuld met een soort milde kippensoep en de ander met een behoorlijk spicy soepje met diverse pepers. We hebben bief, krokant varkensvlees, komkommer, chinese sla en bamboe besteld om te “hotpotten”. Daarbij een groot glas meloensap. Angela genoot wel van de spicy variant, maar ik heb al snel voor de mildere versie gekozen. Het was al warm en daar bovenop de spicy hotpot, dat werd mij teveel. Angela genoot er wel van ondanks de grote hoeveelheid zweetdruppels op haar gezicht.
Na het eten zijn we naar de overkant gelopen. Bij een kiosk hebben we kaartjes gekocht voor het panda park. We vertrekken morgenvroeg om 8:30 uur.
Gisteravond uiteindelijk met 2,5 uur vertraging met de trein vertrokken uit Xi´an. Mogelijk dat dit werd veroorzaakt door het zware onweer, maar dat zullen we nooit weten. Er wordt sowieso weinig omgeroepen en wanneer dit gebeurt, ook nog eens uitsluitend in het Chinees.
Al wachtende in contact gekomen met een Fransman uit de buurt van Straatsburg (een echte Europeaan) die nu een aantal jaren op een Chinees tropisch eiland woonde en samen met een vriendin door China trok. Zijn Engels was gelukkig heel behoorlijk, want veel verder dan begroeten en kort kennis maken komen wij niet in het Frans. Gekletst over de Chinese taal, Nederland, de EU, het Nederlands elftal in Bern en nog veel meer, maar uiteindelijk weet ik hun namen al niet meer.
Nog voor de trein vertrok ging het licht uit en werd een ieder verzocht om te gaan slapen. Op het stapelbed (2 x 3 hoog) ons eigen bedje klaar gemaakt, de oordopjes in, het rolkussen onder het hoofd en proberen te slapen in een constant claxonerende trein. Uiteindelijk is het ons met horten en stoten, soms letterlijk, gelukt om zo af en toe echt te slapen. Door de keiharde bodem ging je lichaam pijn doen en werd je daardoor wakker. Ten opzichte van een vliegtuigstoel wint dit bed het echter wel.
Toen het licht werd, kwam er beetje bij beetje steeds meer leven in de trein, maar echt reden om op te staan was er niet. Er valt simpelweg niet veel te beleven. Voldoende tijd om even een blog te typen (de vorige), een paar kruiswoordpuzzeltjes op te lossen, een paar broodjes op te eten en het sanitair te bezoeken. Voor dat laatste moet je het reukorgaan en enige vorm van smetvrees volledig uitschakelen. Het is geen normale toilet, maar een gat in de grond. Het is eigenlijk best smerig, maar as je mot, dan mot je.
In vergelijking met de hogesnelheidstrein is deze trein een boemeltje of beter een boemel, want hij is bijna een km lang. Hortend en stotend langs sloppenwijken, weilanden, schitterende berglandschappen, aftandse stations en regelmatig torenhoge appartementencomplexen in aanbouw. Er gebeurt heel veel in China, maar opruimen kunnen ze nog niet zo goed. Onze Franse medepassagier leerde ons dat de discipline in China ver te zoeken is. Er is zo hier en daar wel discipline, maar dat komt omdat de doodstraf hier nog bestaat. De contrasten zijn in ieder geval enorm. Iedereen gelijk vanuit het communisme gaat niet bepaald op.
Uiteindelijk na 21 uur en 15 minuten station Chengdu gehaald. Het is 17:00 uur geworden in plaats van de oorspronkelijke 11:45 uur. Een totale vertraging van 5 uur en 15 minuten. Een taxi hadden we razendsnel gevonden en ook deze chauffeur had haast. Ook hier geldt het recht van de sterkste.
Nog voor 18:00 uur waren we bij Holly’s Hostel waar we een keurige 2 persoons kamer hebben betrokken. Douchen!!!! Je ruikt jezelf niet meer en dat is maar goed ook. Heerlijk opgefrisd zijn we naar een restaurant om de hoek gegaan, waar je de aanbevolen hotpot kunt krijgen. Dit is een soort fondue, waarbij wij per persoon 2 fondue potten hadden, waarvan de één gevuld met een soort milde kippensoep en de ander met een behoorlijk spicy soepje met diverse pepers. We hebben bief, krokant varkensvlees, komkommer, chinese sla en bamboe besteld om te “hotpotten”. Daarbij een groot glas meloensap. Angela genoot wel van de spicy variant, maar ik heb al snel voor de mildere versie gekozen. Het was al warm en daar bovenop de spicy hotpot, dat werd mij teveel. Angela genoot er wel van ondanks de grote hoeveelheid zweetdruppels op haar gezicht.
Na het eten zijn we naar de overkant gelopen. Bij een kiosk hebben we kaartjes gekocht voor het panda park. We vertrekken morgenvroeg om 8:30 uur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
