Shanghai

Shanghai
Woensdag 3 augustus
Onze eerste volle dag in Shanghai en we werden al erg vroeg gewekt door de telefoon op onze kamer. Het bleek de receptie te zijn met de mededeling dat er een pakketje voor ons binnen was gekomen. We hadden al snel het vermoeden wat dit zou kunnen zijn en dat vermoeden werd bevestigd. Onderdeel van ons pakket was nl vliegeren met de locals en daarvoor heb je wel een vlieger nodig, Wij gingen uit van een vliegertje, maar deze is ruim een meter breed en hoog en voorzien van een op het oog professionele haspel, speciale handschoenen, belletjes en een km draad die we eerst nog op de haspel zouden moeten zien te wikkelen. Verder geen gebruiksaanwijzing. Aangezien we niet een halve dag met die vlieger in de weer wilden zijn, hebben we besloten om eerst maar eens in het beoogde park te gaan kijken of zich daar sowieso vliegeraars zouden bevinden. Ook achteraf een goed plan.
Op het dak van ons hostel een echt geweldig ontbijt genoten. De sandwiches zijn hier super!
Na het ontbijt naar The French Concession gegaan. Dit is een oude wijk met zeer veel kleine steegjes met enorm veel kleine winkeltjes, waarbij de variatie in dit geval wel groot is. Oftewel niet alleen eten en prullaria, ook wel, maar veel bijzonder leuke winkeltjes met kunst, fotografie, kleding, tekenaars, etc. Verder oogt het hier nog erg authentiek. Angela heeft een erg leuk fotoboekje gekocht, waarin precies 6 secties zijn opgenomen, waarin ze dus de 6 lokaties van onze vakantie kwijt kan. Vanuit The French Concession naar het Fuxing Park gelopen, alwaar we vliegeraars zouden kunnen treffen. Het verbaasde ons echter niet dat deze er niet waren. Denk dat deze optie beter verwijderd kan worden, of er moet ook een duidelijke afspraak met lokale vliegeraars gemaakt worden, waarbij zij de toerist meenemen in de kunst van het vliegeren. Nu hebben we wel een mooie vlieger, maar geen idee hoe we deze mee naar Nederland moeten nemen. Dat ding is veel te groot. Misschien de stokken breken en in Nederland vervangen door nieuwe. Nog maar even over nadenken.
Het park was verder niet vreselijk bijzonder en daarom terug gewandeld naar ons hostel. Even siësta gehouden, toch wel weer warm en daarna de metro genomen naar het financiële hart van Shanghai, Shanghat Financial Center (SFC) met al zijn reusachtige wolkenkrabbers. 3 Van de 17 hoogste ter wereld en 2 in de top 5, waarbij de hoogste de Shanghai Tower van 632 meter die juni jl pas is geopend. Wij zijn naar de reus Shanghai World Financial Center gegaan. Deze is 492 meter hoog en wordt ook wel de flesopener genoemd vanwege de opening bovenin de toren.
Aangezien de Shanghai Tower nu even alle aandacht krijgt, is het in “onze” toren minder druk en zitten we al vrij snel in de lift naar eerst de onderkant van het gat in de top. Voor een deel van de bezoekers is dat de hoogste verdieping, maar wij hadden uiteraard betaald voor het hoogst mogelijke, nl de bovenkant van het gat. Nog een paar verdiepingen omhoog en we lopen over een deels met glazen platen bevloerde verdieping. Dit geeft een extra dimentie aan de hoogte waarop wijn ons bevinden. Verder omgeven door ramen, dus zeer ruim uitzicht over Shanghai, waarbij dus op één na op alle overige reuzen neer kunnen kijken. Het is bizar om te zien hoeveel hoger de Shanghai Tower nog is en hoeveel lager de overige. Uiteraard settelen we ons een de kant met uitzicht op de eveneens erg hoge televisietoren, de haven en The Bund, de boulevard van Shanghai. Het duurt nog een paar uur tot de zon onder zal gaan en het is duidelijk dat nagenoeg iedere aanwezige daarop gaat wachten. Daarom een mooi plekje bij het raam uitgezocht, de nodige foto’s bij daglicht gemaakt en gewacht. Dit wachten valt reuze mee, want er valt veel te zien, waaronder een bijzondere attractie op de Jinmao Tower (de mooiste van de 3 hoogste), waarbij bezoekers de mogelijkheid hebben om over een glazen pad aan de buitenkant van de toren te wandelen, op de rand te gaan zitten, achterover te hangen, één been naar buiten te steken, etc. Uiteraard gezekerd, maar dan nog steeds spannend. Was ook leuk geweest.
Rond 19:00 uur was het bijna volledig donker en konden we genieten van de lichtshow die Shanghai dan verstrekt. Niet alleen de torens, maar ook de boten op de rivier, het verkeer en alle overige stadsverlichting zorgt voor een nog indrukwekkender uitzicht. De nodige foto’s en filmpjes gemaakt en uiteindelijk ruimte gemaakt voor andere bezoekers. Wanneer ze in de gaten krijgen dat er een plekje bij het raam vrij komt, dan moet je uitkijken dat je niet onder de voet wordt gelopen. Best een opdringerig volkje die Chinezen.
Beneden aangekomen eerst een wc opgezocht en deze bleken al net zo modern als de rest van het gebouw. Geen wc-papier, maar een billendouche. Wist dat ze bestonden, maar nog nooit in de gelegenheid geweest om het uit te proberen. Nu zag ik mijn kans “schoon” en schoon is het zeker. Geen hoge drukspuit, maar heel beschaafd. Iets voor thuis?
We hadden nog niet gegeten, dus op zoek naar een geschikt restaurant. In de Mall een restaurant gevonden en onze bestelling doorgegeven. Het eerste gerecht bleek niet meer voorradig en daarom iets anders dubbel besteld, de ober vertrok, maar kwam even later weer terug met de mededeling dat ook 2 andere gerechten niet geleverd konden worden, omdat noodzakelijke apparatuur dient weigerde. Daarom de gehele bestelling maar ingetrokken en opnieuw op zoek naar een restuarant. Er zijn er genoeg en we zijn gaan zitten in een Thais restaurant naast een gezellige tafel met 3 aangeschoten jonge mannen en 1 opgelaten jonge vrouw. De mannen hadden een hoop lol en de vrouw iets minder. We hadden wel een beetje medelijden met haar.
Uiteindelijk hebben we hier heerlijk Thais gegeten.
We moesten wel opschieten om de laatste pont naar de overkant nog te halen. Dit is ons precies gelukt. Vanaf de Bund nog een stevige wandeling naar ons hostel, waarmee alle calorieën weer volledig waren verbrand. Aan het einde van deze valkantie zal ik alle geregistreerde km’s op mijn mobiel eens bij elkaar optellen. Denk dat we net geen 200 km halen. Toch gemiddeld ongeveer 10 km per dag, waarbij op reisdagen het aantal km’s beperkt bleef tot 2.